De meesten van ons weten dat honden heel veel liefde en plezier kunnen brengen. Minder mensen weten dat ze ook een spiegeling van de houding en het gedrag van mensen zijn. Het verband tussen eigen gedrag en dat van de hond wordt ingezet bij de Co-hond trainingen die ook voor jongeren met specifieke problematiek heel geschikt zijn. Tijdens de trainingen werken jongeren (onbewust) aan hun expressiviteit en timing, aan hun non-verbale communicatie en aan de vergroting van het eigen observatievermogen. De trainingen hebben ook een positieve invloed op zelfinzicht & motivatie.

Verder lezen →

Joan (19) is opgegroeid in een pleeggezin. Na het pleeggezin is ze – toen ze achttien werd – in het KTC (Kamer Trainings Centrum) gaan wonen.” Ik was aan een nieuwe stap toe. Hoewel het meeste wel goed gaat, heb ik nog wel hulp nodig bij het regelen van mijn financiële zaken. Ik weet bijvoorbeeld niet goed hoe ik mijn administratie op orde moet brengen en hoe ik rekeningen moet betalen. En – eerlijk is eerlijk – ook bij persoonlijke problemen kan ik nog best wat ondersteuning gebruiken. Die ondersteuning en hulp krijg ik hier, van de leiding die aanwezig is op het KTC.” Verder lezen →

Een half jaar geleden overleed de partner van Tineke. Ze bleef achter met twee kleine kinderen van twee en vier jaar. Buiten het enorme verdriet over het verlies van haar grote liefde had ze nog een andere belangrijke zorg. Hoe kon ze haar peuter en kleuter het best door deze tijd loodsen? Daarnaast stuitte ze op allerlei problemen van praktische aard. Die problemen varieerden van het vinden van een oppas tot het inschakelen van een klusjesman. Tineke vertelt over het Familie Netwerk Beraad (FNB), dat met haar werd georganiseerd. Verder lezen →

Sandra’s ouders voeren een permanente strijd. Sandra en haar twee zusjes zijn jarenlang getuige van veelvuldige ruzies. Sandra wordt agressief en krijgt last van depressies. Als haar ouders besluiten uit elkaar te gaan, begint voor Sandra een lange weg die loopt via justitie en jeugdzorg.

Verder lezen →

Pleegouders Anne en Jelmer wonen in een gezellig huis in een rustige straat in Driehuis. Anne vertelt over de keuze voor pleegzorg en over haar gezin. Ze praat ook over het verdriet dat pleegkinderen kunnen hebben over het gebrek aan contact met hun natuurlijke ouders en over wat zij en haar man het allerbelangrijkste vinden voor een kind.

Verder lezen →

“Ik heb een hekel aan het woord ‘anders’. Elk kind is anders, in de zin van uniek.”

“Daniël was als baby al ‘anders’. Ik heb eigenlijk een hekel aan dat woord want elk kind is anders, in de zin van uniek.” Susan is moeder van Daniël (bijna 6) en Eva (2). Ze vertelt over de therapie die haar zoon kreeg naar aanleiding van zijn gedrag dat ‘anders’ was dan dat van andere kinderen.

Verder lezen →

“Onze kleindochters zijn 12 en 14 jaar oud. Onze schoondochter is een paar jaar geleden van onze zoon gescheiden. Onze schoondochter leek aanvankelijk de zorg voor kinderen, huis en werk goed op te kunnen brengen. Op een bepaald moment merkten we dat het minder goed ging. Onze schoondochter raakte overbelast en werd “pedagogisch onmachtig”, zoals dat zo mooi heet. Ze was niet meer in staat om haar kinderen de begeleiding te geven die ze nodig hadden. De meisjes zijn toen – om hun moeder tijdelijk te ontlasten – voor ongeveer een jaar bij ons in huis gekomen. Zo werden we pleegouders voor onze kleindochters. Na dat jaar zijn ze weer thuis gaan wonen.” lees verder!

“We kregen een meisje van acht maanden. Ze was mishandeld, in een kast opgesloten en er was met haar gegooid. Ze was van binnen en van buiten enorm beschadigd. Ik het begin huilde ze alleen maar en wij bleven dag en nacht met haar rondlopen. Langzamerhand kwam ze tot rust.”

Verder lezen →