Samira is doodsbang voor honden. Bij elke hond die ze ziet raakt ze in paniek. Ze denkt dat honden haar willen bijten en ze kiest ervoor om bij het zien van een hond weg te rennen. Het is lastig voor Samira. Veel van haar vriendinnetjes van school hebben een hond thuis en daardoor kan Samira nooit komen spelen. Bovendien gaat ze door haar angst steeds slechter over zichzelf denken. Door cognitieve gedragstherapie leert Samira stapje voor stapje om honden een minder bedreigende betekenis te geven. Niet alle honden bijten en als ze dat wel doen, dan is dat onder extreme omstandigheden. Samira krijgt oefeningen mee. Ze moet iets doen wat ze nooit eerder durfde. Als ze een hond ziet moet ze diep ademhalen en doen alsof de hond er niet is. Langzamerhand, op haar eigen tempo, leert Samira haar angst te overwinnen. Nu is ze nog steeds niet dol op honden, maar ze loopt er ook niet meer voor weg.
Wat is cognitieve gedragstherapie (CGT)
Mensen zijn allemaal verschillend. Wat voor de één angstig of bedreigend is, is voor een ander geen probleem. De één stapt gemakkelijk over een bepaalde gebeurtenis heen, de ander gaat piekeren en zich zorgen maken. Het zijn veelal dus niet zozeer de gebeurtenissen zélf die negatieve gedachten en bijbehorend gedrag veroorzaken, maar meer de manier waarop iemand naar een bepaalde situatie kijkt. Bij cognitieve gedragstherapie is de beleving van een gebeurtenis dan ook het uitgangspunt.
Voor wie?
Iedereen kan baat hebben bij cognitieve gedragstherapie en de therapie kan bij een heleboel verschillende klachten worden ingezet. Of iemand nou ergens erg bang voor is, erg druk is of juist teruggetrokken, zichzelf stom of lelijk vindt, of het gevoel heeft er niet bij te horen.
Hoe werkt het?
Samen met de therapeut worden lastige situaties besproken. Wat zijn de gedachten bij die situatie en wat het gedrag? En kloppen die gedachten altijd? Misschien zijn er wel andere gedachten over die situatie mogelijk, die ervoor zorgen dat het makkelijker wordt om met de situatie om te gaan. Oefeningen zorgen ervoor dat de gedachten over bepaalde situaties langzamerhand veranderen. En daardoor verandert ook het gedrag. Cognitieve gedragstherapie wordt zowel individueel als in een groep gegeven. Ouders van jongeren zijn daarbij meestal niet aanwezig, maar worden vaak wel bij de oefeningen en de opdrachten betrokken, zodat ze kunnen helpen.