Ik ben een heleboel, maar niet consequent

Voor de deur van het huis zit een grote rode kater, die gelijk met mij naar binnenloopt als de deur opengaat. Ik word welkom geheten door Karin. Ze heeft een schattige baby op haar arm. Ik verkeer in de veronderstelling dat het kindje van haar is. Ze lacht. “Nee, het kindje is van mijn dochter van 14 die vier maanden geleden is bevallen”.

Karin vertelt dat de jonge leeftijd van haar dochter maakt dat meer mensen denken dat dit kleinkind haar kindje is. Haar dochter en kleinkind wonen bij Karin in huis. Samen met de twee zoons van Karin, een tweeling van 12 jaar, brengt dat het aantal gezinsleden op vijf.

Eerste contact met Kenter

Naar aanleiding van een conflict met een buurvrouw kwam Jeugdhulp in het gezin van Karin in beeld. Karin kwam samen met de ambulant werker van Kenter tot de conclusie dat ze hulp nodig had. Karin is er eerlijk over: “Ik ben een heleboel, maar niet consequent”, en “mijn kinderen deden wat normale kinderen doen. Zíj hadden geen hulp nodig, maar ík.”

Van veel dingen maar een beetje

Karin kreeg één keer per week bezoek van de ambulant werker. Samen met haar bepaalde ze doelen voor haarzelf en haar gezin. Het bleek dat ze veel dingen tegelijk deed en allemaal maar een beetje. Daardoor voelden de kinderen zich regelmatig tekort gedaan. Van de ambulant hulpverlener kreeg Karin handvatten aangereikt om lastige situaties anders te benaderen en minder dingen tegelijk te doen. “Voorheen deed ik alles voor de kinderen en ik raakte gefrustreerd als ze niet naar me luisterden. Dan barstte de bom en begon ik tegen ze te schreeuwen. Ik leerde om in plaats daarvan rustig te vertellen wat ik van ze verwachtte. In plaats van overnemen, doe ik nu een beroep op de verantwoordelijkheden van de kinderen zélf.”

Verhelderende Video Home Training

Wat verhelderend werkte was de Video Home Training. Het terugkijken, bespreken en reageren op beelden die van het gezin werden gemaakt tijdens verschillende bezigheden maakte voor Karin veel duidelijk. “Ik zag nu zelf ook dat ik tijdens bijvoorbeeld spelletjes of gesprekken te weinig rust had. Ik heb mezelf met behulp van de ambulant hulpverlener aangeleerd hoe ik kan zorgen dat de kinderen zich gezien en gehoord voelen. Daardoor zijn er veel minder conflicten in ons gezin en is de sfeer beduidend beter geworden.”

Praten mét ons in plaats van tégen ons
“De ambulant hulpverlener ging op een prettige, rustige manier met mij en mijn gezin om. Ze praatte mét ons, in plaats van tégen ons. Ik voelde me in mijn waarde gelaten. Dat heb ik tijdens andere hulptrajecten vaak gemist. Daarom kan ik uit de grond van mijn hart zeggen: hulpverlening, ik ben er nog steeds niet van, maar Kenter Jeugdhulp krijgt van mij een dikke 10!”