“Ik heb een hekel aan het woord ‘anders’. Elk kind is anders, in de zin van uniek.”
“Daniël was als baby al ‘anders’. Ik heb eigenlijk een hekel aan dat woord want elk kind is anders, in de zin van uniek.” Susan is moeder van Daniël (bijna 6) en Eva (2). Ze vertelt over de therapie die haar zoon kreeg naar aanleiding van zijn gedrag dat ‘anders’ was dan dat van andere kinderen.
“Daniel huilde veel als baby en moest vaak spugen. Toen hij groter werd merkte ik dat hij -ook – op andere mensen terughoudend reageerde. Hij keek mensen bijvoorbeeld niet aan en aan iemand een hand geven was al helemaal niet aan de orde. Op het consultatiebureau besprak ik het opvallende gedrag van mijn zoon. Ik heb toen samen met de arts van het consultatiebureau een vragenlijst ingevuld, om te bepalen of Daniël autistisch was. Dat kwam niet duidelijk naar voren.”
Zorgzaam
“Inmiddels was onze dochter Eva geboren. Daniël was ontzettend trots op zijn zusje, was zorgzaam en gaf haar de fles. Toch werd Daniël’s afwijkende gedrag ook op de kleuterschool gesignaleerd. Hij had driftbuien en spelen was moeilijk. Hij durfde zijn fantasie niet de vrije loop te laten. Als hem werd gevraagd een toren van blokken te bouwen, dan wilde hij dat niet, maar op een ander moment bouwde hij een toren hoger dan zichzelf. Contact en emoties vormden een probleem voor hem. “
Voorspelbaarheid en duidelijkheid
“Toen hoorde ik over Alert4you van Kenter Jeugdhulp. Een ambulant werker van Kenter is begonnen met een aantal observatiesessies bij ons thuis. Daniël vond dat één op één contact met de ambulant werker leuk. Hij mocht werkjes doen die zich kenmerkten door voorspelbaarheid en duidelijkheid en dat was precies wat hij nodig had. Toen een vertrouwensband was opgebouwd, is overgegaan op speltherapie bij Kenter op een dagbehandelingsgroep. Na de derde sessie hebben we de therapie gezamenlijk geëvalueerd.”
Zelfverzekerder en opener
“We merkten aan Daniël dat hij door de speltherapie zelfverzekerder en opener werd. Samen met zijn begeleidster maakte hij een boek over zichzelf. In dat boek stonden alle voor Daniël belangrijke gebeurtenissen, foto´s en werkjes. Er stond ook een pagina in met ‘ik kan’. Daniël moest aangeven wat hij allemaal al zelf kon, van tandenpoetsen tot door het gat zwemmen bij zwemles. Aanvankelijk was het lastig om hem een ‘ik kan’ uitspraak te ontlokken. Al snel riep hij uit zichzelf wat hij allemaal nog meer zelf kon. Inmiddels is één pagina ‘ik kan’ allang niet meer genoeg.”
Emoties
“De speltherapie is inmiddels afgelopen en het gaat goed met Daniël. Ik ben erg enthousiast over Alert4you. Het maakt dat kinderen als Daniël – een normaal, doorsnee jongetje met speciaal gedrag – geholpen kunnen worden. Daniël gaat naar een reguliere basisschool en zit inmiddels in groep 2. Thuis bieden we hem rust en regelmaat. Daar voelt hij zich het beste bij. Voorheen had Daniël er moeite mee emoties te herkennen en te tonen. Een paar weken geleden overleed ’s nachts mijn oma. Toen ik dat ‘s morgens aan Daniël vertelde, vroeg hij aan me of ik verdrietig was. Dat was een mooi moment.”