Opa en oma werpen zich op als pleegouders voor kleindochters

“Onze kleindochters zijn 12 en 14 jaar oud. Onze schoondochter is een paar jaar geleden van onze zoon gescheiden. Onze schoondochter leek aanvankelijk de zorg voor kinderen, huis en werk goed op te kunnen brengen. Op een bepaald moment merkten we dat het minder goed ging. Onze schoondochter raakte overbelast en werd “pedagogisch onmachtig”, zoals dat zo mooi heet. Ze was niet meer in staat om haar kinderen de begeleiding te geven die ze nodig hadden. De meisjes zijn toen – om hun moeder tijdelijk te ontlasten – voor ongeveer een jaar bij ons in huis gekomen. Zo werden we pleegouders voor onze kleindochters. Na dat jaar zijn ze weer thuis gaan wonen.”

Wij werden pleegouders voor onze kleinkinderen

“Doordat het niet goed liep in het gezin van onze schoondochter is ze met haar gezin bij Jeugdhulp terechtgekomen. Onze schoondochter was in die tijd niet erg toegankelijk. Ze zag alle hulp als een bedreiging en wilde eigenlijk dat niemand zich met haar zaken en haar gezin bemoeide. Ze vond dat ze zichzelf wel kon redden. Bij Kenter vonden ze het verstandig om de kinderen tijdelijk ergens anders op te laten vangen. Wij hebben toen als opa en oma aangeboden de kinderen in huis te nemen.”

Netwerk

Op een gegeven moment ging het beter met onze schoondochter. Er kwam ter sprake dat de kinderen terug naar huis zouden gaan. Maar het moest natuurlijk niet alleen op de korte termijn goed gaan, maar ook op de lange termijn goed blíjven gaan. Daarom heeft de ambulant werker van Kenter met het hele netwerk om het gezin heen een plan gemaakt. Uit dat plan – een soort sterkte / zwakte analyse – bleek dat de zaken goed geregeld waren en er veel minder hulp thuis nodig was. Het allerbelangrijkste was dat de meisjes weer naar huis konden.”

Tact

“De medewerkers van Kenter hebben alle moeite gedaan om de neuzen dezelfde kant op te krijgen. Onze schoondochter en onze zoon wilden bijvoorbeeld niet meer met elkaar praten. Daarom heeft Kenter met beiden apart een startgesprek gehouden. De ambulant hulpverlener die onze schoondochter kreeg toegewezen ging heel tactvol om met haar afwijzende houding. Ze confronteerde haar met de feiten, maar op zo’n manier dat ze zich niet aangevallen voelde.”

Ongedwongen, open gesprekken

“Het klikte goed tussen onze schoondochter en de ambulant werker. Daardoor waren open gesprekken mogelijk, hoewel die niet altijd makkelijk verliepen. Ook de meisjes konden hun verhaal kwijt. Er werd gepraat tijdens het doen van bordspelletjes en de kinderen hadden niet het gevoel “ondervraagd” te worden. Langzamerhand ging het met iedereen bergopwaarts. Ook de verhouding tussen onze schoondochter en onze zoon verbeterde en vanaf dat moment konden er gesprekken met álle betrokkenen samen plaatsvinden. De ambulant werker heeft daarbij een belangrijke rol gespeeld.”

Niets dan lof

“Onze schoondochter en haar meiden maken het goed. Het gezin heeft nu een goed contact met onze zoon. Wij hebben als opa en oma – en tijdelijke pleegouders – niets dan lof over de begeleiding vanuit Kenter. We zijn steeds met raad en daad bijgestaan. Geen vraag was te gek of teveel. We hebben de hulpverlening ervaren als heel positief en de ambulant hulpverlener als iemand met een grote liefde voor haar vak.”

Voor meer informatie over pleegzorg en pleegouders? Klik hier. Meer weten over de actuele pleegzorg campagne ‘Supergewone mensen gezocht’ klik dan hier